woensdag 29 oktober 2014

Verwerkingsopdracht Middeleeuwen Karel ende Elegast

Er was eens een dappere jonge man. Zijn naam was Elmar. Hij was het brein onder de studenten informatica. Met de slimste hacks wist hij zijn professoren te verbazen. Een code hier en een nummertje daar en hij had het probleem al opgelost. Opgegroeid in een gezin met een alleenstaande moeder, hadden zijn moeder en hij in zijn jeugd niet veel te besteden. Zijn vader had hen verlaten toen hij een leuk jong grietje tegen het lijf was gelopen. Al hun geld had hij hen sluw als een vos afhandig gemaakt. Samen met een van zijn vriendinnetjes die wel zijn dochter had kunnen zijn, leefde hij nu een losbandig leven in Zuid-Frankrijk. Jaren had Elmar gewacht. Het moment zou eindelijk aanbreken. Hij had de moed opgebracht om zijn vader een lesje te leren. Die schoft van een man verdiende toch tonnen per jaar met zijn functie als chef van een bankafdeling zonder maar iets uit te voeren. Hij lag de hele dag in het zonnetje zijn kleurtje bij te houden. Hij kon duidelijk wel wat centjes missen, die zijn lieve moeder juist erg hard nodig had. Dagen, nee zelfs weken, bereidde hij zijn plan voor. Eindelijk had hij alles uitgevogeld. Er kon niks meer misgaan. De bankrekening van zijn vader zou hij lichtjes gaan plunderen. Maar wel op zo'n manier dat het niemand zou lukken de overboeking terug te leiden naar hem. Nu bleef er nog een probleem over: zijn moeder. Die zou waarschijnlijk nooit van haar leven de som geld aannemen. Hoewel het totaal tegen zijn principes inging, besloot hij tegen haar te liegen. Hij zou doen alsof hij het geld zelf verdiend had. Natuurlijk was ze niet dom en zou ze er niets van geloven als hij opeens met een paar duizend euro kwam aanzetten. Dus hij bedacht een andere manier. Hij zou haar elke maand wat geld geven. Alsof hij een goede baan had en wel wat inkomsten kon missen. Alles had hij namelijk over voor zijn moeder, die hem door dik en dun had gesteund. Haar leven was zeker niet makkelijk geweest en toch gaf ze hem alles wat hij nodig had: liefde. De accountant van zijn vader kwam natuurlijk snel achter de afschrijvingen van zijn bankrekening. Allerlei professionals werden ingeschakeld om de dief te vinden. Helaas kon niemand de bron van de maandelijkse som geld die verdween, vinden. Je bent een meesterbrein of niet, hè? Nu kon Elmars moeder zichzelf verwennen met een mooie auto, zodat ze eens niet op de fiets boodschappen hoefde te doen. Zo leefde iedereen nog lang, gelukkig en rijk. Alhoewel, die bankrekening van zijn vader was niet zo hoog meer als anders. Die prachtige Franse villa kon wel eens een probleem gaan worden...

2 opmerkingen:

  1. Hoi Iris!

    Je hebt je goed verdiept in het verhaal van Elegast. Het belangrijkste element (Elegast die steelt van de rijken en dit verdeeld onder de armen) heb je dan ook duidelijk over weten te brengen. Ik vind het verhaal van Elmar een erg leuke vergelijking met de middeleeuwse versie. Het verhaal is ook goed te volgen, wat natuurlijk zeker een belangrijk onderdeel is. De reden van Elmar om van zijn vader geld te stelen heb je duidelijk vermeld en is ook verklaarbaar.

    Ik ben af en toe wel wat rare formuleringen tegengekomen. Zo schreef je dat Elmar de bankrekening van zijn vader 'lichtjes' zou gaan plunderen. Ik vind de combinatie 'lichtjes' en 'plunderen' echter niet helemaal passend. Hier had je beter voor een andere woordkeuze kunnen gaan.

    Verder schreef je aan het eind dat allerlei professionals werden ingeschakeld om de dief te vinden. Het werkwoord 'vinden' herhaal je echter nogmaals in de volgende zin. Hier had je beter een synoniem kunnen gebruiken, als 'opsporen' of 'achterhalen'.

    Als laatste vond ik de formulering van de zin "Je bent een meesterbrein of niet, hè?" een beetje raar. Je schrijft namelijk de hele tekst in de derde persoon, als een verteller. Hier lever je als verteller ineens commentaar, wat niet per se slecht is, maar misschien had je dit wat vaker moeten doen of juist moeten weglaten.

    Al met al vond ik het zeker een leuk stuk om te lezen!

    Fleur

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Iris,

    Ik vind dat je een duidelijk stuk hebt geschreven, je kan echt zien dat je je best hebt gedaan.

    Ik ben het niet eens met wat Fleur zei over het "lichtjes plunderen" volgens mij bedoelde je dat namelijk als een soort grappige tegenstelling.

    Ik vind dat je een leuke tekst hebt geschreven!

    groetjes Renske

    BeantwoordenVerwijderen